Η Αλβανία, επίσημα η Δημοκρατία της Αλβανίας, είναι μια χώρα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Βρίσκεται στην Αδριατική και το Ιόνιο Πέλαγος εντός της Μεσογείου θάλασσας και μοιράζεται χερσαία σύνορα με το Μαυροβούνιο στα βορειοδυτικά, το Κοσσυφοπέδιο στα βορειοανατολικά, τη Βόρεια Μακεδονία στα ανατολικά, την Ελλάδα στα νότια* θαλάσσια σύνορα μοιράζεται με την Ελλάδα, το Μαυροβούνιο και την Ιταλία στα δυτικά. Τα Τίρανα είναι η πρωτεύουσά της και η μεγαλύτερη πόλη της, ακολουθούμενη από τις Durrës, Vlorë και Shkodër.
Στις αρχές της τρίτης χιλιετίας π.Χ., ένας ινδοευρωπαϊκός πληθυσμός ιδρύθηκε στην περιοχή και ως αποτέλεσμα της συγχώνευσης, δημιουργήθηκε ένας πληθυσμός που διατηρούσε συγκεκριμένα πολιτιστικά και γλωσσικά χαρακτηριστικά στη Βαλκανική Χερσόνησο (φυλή των Πελασγών). Μεταξύ της δεύτερης χιλιετίας και του πρώτου αιώνα π.Χ., ιδρύθηκε ο πληθυσμός της Ιλλυρίας. Όπως και οι Έλληνες, οι Ιλλυριοί κατάφεραν να διατηρήσουν τη γλώσσα και τις παραδόσεις τους παρά τη ρωμαϊκή κατοχή.
Η Αλβανία θεωρείται ως μία από τις περιοχές με τα αρχαιότερα ίχνη πληθυσμού στα Βαλκάνια και την Ευρώπη.Υπάρχουν ακριβώς τα στοιχεία πολλών αρχαιολογικών ευρημάτων σε διάφορα μέρη των αλβανικών περιοχών, όπως αυτά της Λεπένικα στη Βλόρα, της Τρεν στην Κόρτσα, της Ζάρας στα Σαράντα, της κοντινής Σκόνδρας στη Σέλτσα, του βουνού Ντάιτι, του Πρίζρεν κ.ά., που αποδεικνύουν ίχνη αρχαίου πληθυσμού σε Αλβανικό έδαφος. Μελετώντας αυτά τα αρχαιολογικά αντικείμενα, έχει αποδειχθεί ότι οι πρώτοι αλβανικοί οικισμοί έχουν αρχίσει να κατοικούνται στα μέσα της Παλαιολιθικής περιόδου (100.000 έως 40.000 χρόνια π.Χ.).
Ο ινδοευρωπαϊκός πληθυσμός εγκαταστάθηκε εδώ στις αρχές της 3ης χιλιετίας π.Χ. Ως αποτέλεσμα αυτής της συγχώνευσης, δημιουργήθηκε ένας νέος πληθυσμός στη Βαλκανική Χερσόνησο (Πελασγοί), ο οποίος διατήρησε τα ιδιαίτερα πολιτιστικά και γλωσσικά χαρακτηριστικά. Αυτός ο αρχαίος πληθυσμός έγινε οι πρόγονοι των Ιλλυρίων μεταξύ της Β’ Χιλιετίας και του 1ου αιώνα π.Χ. Μετά την πτώση του, το έτος 30 π.Χ., και στο τέλος τριών Ιλλυριανών-Ρωμαϊκών πολέμων, η Ιλλυρία περιήλθη στον έλεγχο της τελευταίας. Μετά τη διαίρεση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (395 π.Χ.), η Ιλυρία έγινε μέρος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.